South Coyote Buttes is een uitgestrekt en gecompliceerd gebied. Ons South Coyote Buttes Tour gaat naar Cottonwood Cove, die de beste "waar voor je geld" biedt en geweldig is. Het is zelfs het favoriete gebied van onze gids vanwege de verscheidenheid en hoeveelheid formaties.  Om dit gebied te betreden is een vergunning nodig. Er zijn twee manieren waarop u kunt proberen om vergunningen te verkrijgen: 1) drie maanden van tevoren online op basis van wie het eerst komt, het eerst maalt hier, of 2) u of Dreamland kunnen de dag voordat u wilt deelnemen aan een inlooploterij deelnemen Gaan. Meer informatie over de loterij hier. 

De steen op het Paria-plateau is door wind en water over Eons geërodeerd tot een groot aantal vormen. De mineralen die langs concentratiegradiënten sijpelen en verzamelen, geven het gesteente zijn scherp gedefinieerde gekleurde lagen die vaak binnen millimeters van elkaar zijn verpakt. Dwaal en klauter op zoek naar de beste hoeken tussen de levendige strepen, rare hoodoos en buttes, balancerende rotsen, Moqui marbles, bijenkorven, wervelingen, tipi's, delicate en uitgebreide vinnen, mini-bogen en meer.

South Coyote Buttes Tour is opgedeeld in twee hoofdsecties Paw Hole en Cottonwood Cove, toegankelijk via diepe zandwegen op het afgelegen Paria-plateau dat boven de Vermilion Cliffs Nationaal Monument. Beide zijn opmerkelijk voor fotografie met oneindige composities. Beide zijn te bezoeken op de Zuid-Coyote Buttes Tour, hoewel we onze aandacht richten op het Cottonwood Cove-gebied vanwege zijn enorme uitgestrektheid van ongelooflijke formaties en kleuren. 

Over South Coyote Buttes

Verbluffende, kleurrijke en delicate zandsteenformaties definiëren South Coyote Buttes, een gebied dat dagelijks alleen toegankelijk is voor 20 vergunninghouders in de Paria Canyon-Vermilion Cliffs Wildernis. Er zijn hier twee belangrijke trailheads: Paw Hole en Cottonwood Cove. Beide zijn ongelooflijk mooi, hoewel Cottonwood Cove wordt beschouwd als de meest spectaculaire van de twee locaties. Paw Hole wordt gekenmerkt door dieprode zandstenen tipi's die uit de aarde oprijzen, terwijl Cottonwood Cove bekend staat om meer variatie in kleur, ingewikkelde, gestreepte patronen in de rots en delicate zandstenen richels die gemakkelijk breken. Ons South Coyote Buttes tour brengt meestal ongeveer 4-5 uur door in Cottonwood Cove, hoewel we elke dag afstemmen op de interesses en wandelaffiniteit van onze gasten. 

Er zijn geen echte paden bij Cottonwood Cove of bij Paw Hole. Onze tours beslaan doorgaans tot 6 mijl terrein bij Cottonwood Cove. Het hele South Coyote Buttes-gebied is ongeveer 3 mijl tegenover het noordelijke uiteinde naar het zuiden. We dekken nooit de hele lengte op een tour. Er is veel te zien daarbuiten.

Omdat er niet slechts één hoofdfunctie is die iedereen bezoekt (zoals de Wave in North Coyote Buttes), verspreidt South Coyote Buttes andere wandelaars. Op de meeste reizen zien we daar geen andere persoon.

South Coyote Buttes ligt net ten zuiden van de beroemde Wave, waar vergunningen notoir moeilijk te verkrijgen zijn. South Coyote heeft zandstenen buttes in dezelfde stijl die net zo ongelooflijk zijn als North Coyote Buttes, maar het is minder bekend, moeilijker te bereiken en veel meer variatie. Sterker nog, op een kortere wandelafstand zie je hier meer afwisseling. De kleurrijke strepen en buitenaardse rotsvormen bieden oneindige mogelijkheden voor fotografie. Het uitzicht verandert voortdurend. Het is echt verslavend om te zien wat er om de volgende hoek is. U zult niet willen vertrekken.

Reizen naar South Coyote Buttes

South Coyote Buttes ligt op het afgelegen en ruige Paria-plateau in de Vermilion Cliffs National Monument in Arizona, met de Cottonwood Cove trailhead op slechts 2.5 mijl van de grens met Utah.

De wegen op het Paria-plateau zijn niet onderhouden en bestaan ​​uit diep zand met overal rotsachtige secties. Een voertuig met vierwielaandrijving met een goede bodemvrijheid en offroad-banden is een must. Enige ervaring met rijden in diep zand kan erg handig zijn, vooral in de zomer als het zand droog, zacht en diep is. We verlagen onze bandenspanning om door de secties met diep zand te rijden. Het duurt bijna 2.5 uur van Kanab om bij Cottonwood Cove te komen en de weg om hier te komen is een beetje ruiger dan de weg naar White Pocket.

Voor mensen die geen capabele vrachtwagen met vierwielaandrijving hebben en geen reisorganisatie willen huren, is het Paw Hole-pad te voet bereikbaar via een moeilijke wandeling van 2.5 mijl (enkele reis) naar de trailhead. Sommige mensen parkeren bij House Rock Valley Road bij het Lone Tree Access Point en lopen naar de top van het plateau. House Rock Valley Road is meestal toegankelijk met een auto met tweewielaandrijving, zolang uw voertuig een behoorlijke bodemvrijheid heeft en de weg droog is.

We raden niet echt aan om naar Paw Hole te wandelen omdat de wandeling steil en erg zanderig is. Het is een vermoeiende 2.5 mijl om bij het startpunt van je South Coyote Buttes-avontuur te komen. Het is echt logisch om uw tijd te maximaliseren door een gids in te huren die u daarheen kan brengen en u het beste kan laten zien dat dit gebied te bieden heeft. En dat zeggen we niet alleen omdat we tours verkopen.

South Coyote Buttes Geologie

190 miljoen jaar geleden lag dit gebied veel dichter bij de evenaar dan nu. Het land was een hete, droge, winderige woestijn. South Coyote Buttes bestaat uit Navajo-zandsteen dat zijn oorsprong vond als torenhoge duinen in de vroege Jura-periode. Doordat de duinen onder steeds meer zand bedolven raakten, raakten ze verzadigd met grondwater. Langzaam verhardden grondwatermineralen de zandkorrels, waardoor de duinen in steen veranderden. De dunne schuine lijnen in de rots, dwarsbedden genoemd, vertegenwoordigen de steile hellingen van duinen terwijl ze met de wind meevoeren.

Er zijn veel tinten rood, roze en geel die worden veroorzaakt door de oxidatie van ijzerhoudende mineralen. Kleurrijke strepen verschijnen in de rots in Cottonwood Cove, alsof iemand een penseel in regenboogverf heeft gedoopt en de zijkanten van de buttes met kleur heeft verfraaid. Roze tinten in het gesteente duiden vaak op de aanwezigheid van hematiet, terwijl limoniet geel of bruin lijkt.

Er zijn verschillende theorieën over hoe de veelhoekige scheuren in het "hersengesteente" zijn ontstaan, waaronder thermische samentrekking, vochtcycli en droogprocessen van de zanderige sedimenten en trekkrachten. Soortgelijke scheuren zijn elders op het Colorado-plateau waargenomen, vooral in het nabijgelegen White Pocket.

Ook verspreid over South Coyote Buttes zijn Moqui marbles. De marble-achtige concretie heeft een zandstenen centrum ingekapseld in een ijzeroxide schaal. Wetenschappers zeggen dat ijzer 50 miljoen jaar geleden in grondwater werd opgelost en verzameld om bolvormige ijzerconcreties te vormen. In 2004 landden twee Marsrovers op de Rode Planeet en stuurden beelden terug van BB-achtige formaties vergelijkbaar met Moqui marbles. NASA-wetenschappers noemen ze Martiaanse bosbessen. NASA bestudeerde Moqui marbles op het Colorado-plateau om te leren hoe ze zich vormen, en vroeg zich af of dit bewijs zou kunnen leveren van water op Mars. Resultaten zijn niet overtuigend. De bosbessen van Mars zijn mogelijk veroorzaakt door meteorieten. Maar het is leuk om je een verre verbinding voor te stellen tussen de woestijn van Arizona en Mars. Het verzamelen van stenen is hier verboden.

Gefossiliseerde voetafdrukken van dinosauriërs zijn ook te vinden bij Cottonwood Cove voor degenen die zich in een steile kloof willen wagen. Teennagelafdrukken zijn zichtbaar in de Otozoum-sporen die werden gemaakt door zware, tweevoetige prosauropod-dinosaurussen die in het vroege Jura door dit gebied zwierven, lang voordat roofvogels, T-rex of Stegosaurus op het toneel verschenen.

Menselijke geschiedenis

Mensen trekken waarschijnlijk door South Coyote Buttes sinds de ijstijd toen nomadische jagers door het uitgestrekte landschap trokken op zoek naar groot wild. Het Paria-plateau is ook de thuisbasis van Indiaanse ruïnes die dateren uit de Pueblo-periode van ongeveer 750 na Christus tot 1250 na Christus. Aardewerkfragmenten en pijlpuntvlokken zijn verspreid over Cottonwood Cove te vinden. Er is een ongelooflijke concentratie van pijlpuntvlokken in het "museum" -gebied van Cottonwood Cove, waar inheemse Amerikanen zich in de kloof uit de wind hebben kunnen beschutten en de harde zandsteen hebben gebruikt om hoornkiezel in pijlpunten te vormen.

 Meer recentelijk vestigden boeren zich en begon de begrazing ergens rond 1840. Op het droge Colorado-plateau haalden boeren water vaak uit ondergrondse bronnen met behulp van pompen die werden aangedreven door windmolens. Een van die windmolens, die nu buiten gebruik is, is te zien in Poverty Flat tussen Cottonwood Cove en White Pocket. De windmolen is buiten bedrijf, maar boeren pompen nog steeds water uit een put in een watertank op de heuveltop.

Een oude kraal staat nog steeds in de buurt van een waterzak bij Paw Hole. Ranchers noemden het gebied Paw Hole toen ze ontdekten dat paarden met hun hoeven een ondiep gat hadden gegraven waar een waterzak net onder het oppervlak van het zand ligt.

Begrazing wordt nog steeds beoefend op het plateau, maar het is niet toegestaan ​​in natuurgebieden zoals South Coyote Buttes. Het congres wees de 112,500 hectare grote Paria Canyon-Vermilion Cliffs Wildernis in 1984 om onontwikkeld en in zijn natuurlijke staat te blijven. Als je daar aankomt, raden we je aan om een ​​rustige plek te zoeken. Ga zitten. Leg je camera weg. Kijk uit over het ongelooflijke landschap en neem het gewoon in je op. Luister naar de bries die door de alsem raast. Er is niets dat je kunt zien of horen dat door de mens is gemaakt. Vind rust in de wetenschap dat ongerepte plaatsen zoals South Coyote Buttes nog steeds bestaan. Dat doen we zeker!